Αλλαγές στον Αστικό Κώδικα (ΑΚ) επέφεραν οι ευρωπαϊκές Οδηγίες υπ’ αριθμούς 2019/770 και 2019/771, ρυθμίζοντας το ζήτημα των συμβάσεων προμήθειας προϊόντων ψηφιακού περιεχομένου και ψηφιακών υπηρεσιών. Ratio του ευρωπαϊκού νομοθέτη είναι η διεύρυνση της προστασίας του καταναλωτή.

Ποιες είναι οι νέες ρυθμίσεις;

Η Οδηγία 2019/771 ρυθμίζει ορισμένες πτυχές των συμβάσεων πώλησης αγαθών, αφενός τροποποιεί τον κανονισμό ΕΕ 2017/2394 (σχετικά με τη συνεργασία των εθνικών αρχών με την αρμοδιότητα επιβολής νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών και με την κατάργηση του κανονισμού ΕΚ/2006/2004) αλλά και την Οδηγία 2009/22/ΕΚ (περί αγωγών παραλείψεως στον τομέα της προστασίας των συμφερόντων των καταναλωτών), και αφετέρου καταργεί την Οδηγία 1999/44/ΕΚ (σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών).

Οι βασικές αλλαγές της Οδηγίας 2019/771 είναι:

• Η επέκταση του τεκμηρίου, από έξι μήνες σε ένα έτος, ότι ένα ελάττωμα στο προϊόν πώλησης υπήρχε ήδη κατά την παράδοσή του. Αυτή η ρύθμιση αφορά όλες τις συμβάσεις πώλησης καταναλωτικών αγαθών.
• Η επιβολή σε πωλητές αυστηρότερων απαιτήσεων πληροφόρησης των καταναλωτών μέσω εντύπων. Μάλιστα δε, στην περίπτωση ορισμένων προϊόντων ψηφιακού περιεχομένου αποτελεί υποχρέωση του πωλητή να παρέχει ενημερώσεις λογισμικού και αναβαθμίσεις, ώστε να διασφαλιστεί η λειτουργικότητα και η ασφάλεια των προϊόντων και μετά την παράδοσή τους.
• Η θέσπιση ειδικών κανονισμών όσον αφορά προϊόντα για τα οποία έχει συμφωνηθεί μόνιμη παροχή ψηφιακών στοιχείων (συγκεκριμένα διασφαλίζεται ότι τα ψηφιακά στοιχεία παραμένουν απαλλαγμένα από ελαττώματα καθ’ όλη τη διάρκεια της συμφωνημένης περιόδου παροχής).

Όσον αφορά την Οδηγία 2019/770 σχετικά με την παροχή ψηφιακών προϊόντων ή υπηρεσιών σε καταναλωτές, περιέχονται οι εξής νέες ρυθμίσεις:

• Επέκταση των περιπτώσεων αντιστροφής του βάρους απόδειξης και στις περιπτώσεις έλλειψης συμμόρφωσης του πωλητή στις νέες απαιτήσεις των Οδηγιών. Στο μέλλον ο έμπορος θα φέρει το βάρος απόδειξης κατά το 1^ο έτος μετά την παροχή του προϊόντος.
• Τεκμήριο ελαττωματικότητας του ψηφιακού προϊόντος καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου παροχής, εφόσον το ελάττωμα εμφανιστεί κατά την περίοδο αυτής.
• Παράταση των προθεσμιών παραγραφής με αποτέλεσμα οι καταναλωτές να έχουν εκτεταμένα δικαιώματα εγγύησης ανεξάρτητα από τον τύπο σύμβασής τους.
• Θέσπιση των λεγόμενων «αντικειμενικών και υποκειμενικών απαιτήσεων» στα προϊόντα που αφορούν την Οδηγία, ώστε η τήρηση αυτών να επιφέρει την απαλλαγή του πωλητή σε ζητήματα ευθύνης ελαττωματικότητας του προϊόντος.

Πρακτικά πεδία εφαρμογής των Οδηγιών

Αντικειμενικό πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2019/770 είναι τα προϊόντα με ψηφιακό περιεχόμενο και οι ψηφιακές υπηρεσίες ανεξαρτήτου διαύλου πώλησης, ενώ οι ρυθμίσεις της Οδηγίας 2019/771 αφορούν ένα ευρύτερο αντικειμενικό πεδίο εφαρμογής, από το οποίο όμως εξαιρούνται ακίνητα και μεταχειρισμένα αγαθά που πωλούνται σε δημόσιους διαγωνισμούς.

Σε κάθε περίπτωση οι Οδηγίες αφορούν συμβάσεις πώλησης (αρ. 513 επ. ΑΚ) αλλά και συμβάσεις προμήθειας αγαθών με ψηφιακά στοιχεία που πρόκειται να κατασκευασθούν ή να παραχθούν (συμβάσεις έργου αρ. 681 επ. ΑΚ).

Υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής των προαναφερθέντων ευρωπαϊκών Οδηγιών είναι η καταναλωτική πώληση, η πώληση δηλαδή από πωλητή σε άτομο που προορίζει το προϊόν για ιδιωτική και όχι για επαγγελματική χρήση (καταναλωτής).

Σημαντικό είναι ωστόσο να αναφερθεί, ότι οι ρυθμίσεις των Οδηγιών είναι γενικεύσιμες και ανταποκρίνονται ισορροπημένα στα συμφέροντα του προμηθευτή και του λήπτη και στις μη καταναλωτικές συμβάσεις (μεταξύ δηλαδή δύο επιχειρηματιών που ενδιαφέρονται για την επαγγελματική χρήση του προϊόντος). Αν το πεδίο εφαρμογής των Οδηγιών παρέμενε μόνο στις καταναλωτικές συμβάσεις, θα σήμαινε προβλήματα σε συμβάσεις διττού σκοπού, καταναλωτικού και μη, και την μη επαρκή προστασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπου τα προϊόντα έχουν συνήθως διττή χρησιμότητα.

Νέα ρύθμιση αποτελεί και το άρθρο 18 των Οδηγιών, το οποίο δεν αποκλείει σε ζητήματα ευθύνης τυχόν άσκηση δικαιώματος αναγωγής έναντι «των λοιπών κρίκων στην αλυσίδα» των συναλλαγών πέραν του τελικού πωλητή.

Κοινός ρυθμιστικός σκοπός των Οδηγιών

Η Οδηγία 2019/771 αντικατέστησε την προηγούμενη Οδηγία 1999/44,η οποία είχε μεταφερθεί με τον ν. 3043/2002 στην ελληνική νομοθεσία με αποτέλεσμα να επηρεαστούν τα αρ. 534-572 του Αστικού Κώδικα.

Κατά το άρθρο 4 αμφοτέρων οδηγιών τα κράτη μέλη δεν μπορούν καταρχήν να υιοθετούν στο εθνικό δίκαιο διατάξεις που παρεκκλίνουν από τις ρυθμίσεις της Οδηγίας, είτε εντείνουν είτε απομειώνουν το επίπεδο προστασίας του καταναλωτή. Οι Οδηγίες προβλέπουν λοιπόν μέγιστη έως και πλήρη εναρμόνιση του κρατικού νομοθετικού πλαισίου, σε αντίθεση με την προηγούμενη Οδηγία 1999/44 σχετικά με την προστασία του καταναλωτή. Οι ενιαίοι κανόνες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξυπηρετούν και τα συμφέροντα των προμηθευτών, ώστε να μην υπάρχουν αποκλίσεις και να διευκολυνθεί το εμπόριο εντός της ΕΕ.

Με αυτήν την ενσωμάτωση πρέπει να εκσυγχρονισθούν οι διατάξεις του κεφαλαίου της πώλησης του ΑΚ, ώστε να ανταποκρίνονται πληρέστερα στην ψηφιακή οικονομία και να ρυθμίζεται  κατά τρόπο ενιαίο κάθε πώληση, ανεξαρτήτως της ιδιότητας των συμβαλλομένων ως εμπόρων ή καταναλωτών.

Πώς πρέπει να εναρμονιστεί το εθνικό δίκαιο;

Ακόμα, αποφασίστηκε το μεγαλύτερο μέρος των διατάξεων της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/771 να ενσωματωθεί στον ΑΚ και ειδικότερα στα άρθρα 513 επ., ενώ κάποιες μεμονωμένες ρυθμίσεις να εισαχθούν στο ν. 2251/1994, που αφορά στην προστασία του καταναλωτή.

Λοιπές ρυθμίσεις που αφορούν τις συμβάσεις έργου θα ενσωματωθούν στην ελληνική νομοθεσία με ειδικό νομοθέτημα, ώστε να αποφευχθούν πολλαπλές αλλαγές και στο χωρίο για τις συμβάσεις έργου του ΑΚ.

Με την υπ’αριθ. 123726/5096/2021 (ΦΕΚ Β, αρ. 6250/27-12-2021) απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία ελήφθη κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 4414/2016, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 66 του ν. 4843/2021 και ισχύει, καθορίζονται για την επόμενη τετραετία οι τεχνολογίες ή και κατηγορίες σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που εντάσσονται σε καθεστώς στήριξης με τη μορφή Λειτουργικής Ενίσχυσης, μέσω ανταγωνιστικής διαδικασίας υποβολής προσφορών, κατά τα προβλεπόμενα στο νόμο 4414/2016, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

Ειδικότερα, στο άρθρο 3 της εν λόγω απόφασης εκτίθενται αναλυτικά οι κατηγορίες σταθμών που δύνανται να λάβουν μέρος στους διαγωνισμούς, κατόπιν σχετικής προκήρυξης της ΡΑΕ, από την έναρξη ισχύος της απόφασης, ήτοι 27-12-2021 έως και τις 31-12-2025.

Με το άρθρο 4, καθορίζονται ειδικότερα οι ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν σταθμοί Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που εντάσσονται αποκλειστικά στην ίδια τεχνολογία.

Προβλέπεται, επίσης, η διεξαγωγή κοινών διαγωνισμών, με συμμετέχοντες σταθμούς τουλάχιστον δύο διαφορετικών τεχνολογιών (φωτοβολταϊκών και αιολικών) είτε οι τελευταίοι διαθέτουν σύστημα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας (άρθρο 7), είτε όχι (άρθρο 6), ενώ ειδικότερα στο άρθρο 5 γίνεται ρητή αναφορά στη διεξαγωγή κοινών διαγωνισμών με σκοπό την κάλυψη του περιθωρίου ισχύος που προκύπτει από την ολοκλήρωση του ειδικού διασυνδετικού έργου «Σύνδεση Ν. Μάκρη – Πολυπόταμος και Δίκτυο ΥΤ Ν. Εύβοιας», της διασύνδεσης των Κυκλάδων, καθώς και της διασύνδεσης Β’ φάσης Αττικής-Κρήτης.

Τέλος, με το άρθρο 8, καθορίζεται η μεθοδολογία και η διαδικασία επιμερισμού ισχύος για τη συμμετοχή, στις ανταγωνιστικές διαδικασίες, σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. που εγκαθίστανται σε χώρες εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, υπό την προϋπόθεση ενεργού Διασυνοριακού Εμπορίου ενέργειας με αυτές.

Σημειώνεται ότι οι κατηγορίες σταθμών παραγωγής από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που δεν εμπίπτουν στο ρυθμιστικό πλαίσιο της εν λόγω απόφασης, εντάσσονται σε καθεστώς στήριξης με τη μορφή Λειτουργικής Ενίσχυσης στη βάση της καθοριζόμενης Τιμής Αναφοράς του Πίνακα 1 του άρθρου 4 του ν. 4414/2016, όπως ισχύει, δίχως να ακολουθούνται δηλαδή για τις εν λόγω κατηγορίες σταθμών ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών.

Ο πρόσφατος νόμος 4839/2021 (ΦΕΚ Α΄181/02-10-2021) περιέλαβε σημαντικά επείγοντα μέτρα για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας εν καιρώ πανδημίας, με σημαντικότερο τις γενναίες φορολογικές μειώσεις και απαλλαγές. Συγκεκριμένα, εισάγεται νέα ρύθμιση όσον αφορά στη μείωση του Φόρου Συγκέντρωσης Κεφαλαίου.

Συγκεκριμένα, τροποποιήθηκε το άρθρο 21 του νόμου 1676/1986, και ο συντελεστής του Φόρου Συγκέντρωσης Κεφαλαίου για αυξήσεις εταιρικού κεφαλαίου μειώνεται από 1% σε 0,5%, για πράξεις αύξησης κεφαλαίου που θα λάβουν χώρα από 01.10.2021. Έτσι, επί παραδείγματι, στην περίπτωση που μία Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία επιθυμεί να αυξήσει το κεφάλαιό της κατά 400.000 ευρώ, ενώ με το προηγούμενο καθεστώς θα έπρεπε να καταβάλει φόρο ύψους 4.000 ευρώ, με βάση την καινούργια ρύθμιση θα πρέπει να καταβάλει φόρο ύψους 2.000 ευρώ.

Αξίζει συγκριτικά να σημειωθεί ότι για την χρηματοδότηση μίας εταιρείας με δάνειο αντί αύξησης κεφαλαίου, ο συντελεστής του τέλους χαρτοσήμου ανέρχεται σε 2,4%, και ότι ο συντελεστής του τέλους χαρτοσήμου για χρηματοδότηση που προέρχεται από κατάθεση εταίρου αντί αύξησης κεφαλαίου είναι 1,2%. Συνεπώς, η εισφορά κεφαλαίου παραμένει η πιο συμφέρουσα εκ των επιλογών που δίνει ο νομοθέτης στις εταιρίες για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών τους. Τέλος, υπενθυμίζουμε και ότι ο Φόρος Συγκέντρωσης Κεφαλαίου κατά τη σύσταση νέων εταιριών έχει καταργηθεί, και επομένως επιβάλλεται μόνο σε μεταγενέστερες πράξεις αύξησης.

Στο πλαίσιο της επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας και της προσπάθειας για ενίσχυση της επενδυτικής δραστηριότητας, ο Έλληνας νομοθέτης ανέλαβε μια σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών που αφενός αφορούν τη χορήγηση φορολογικών κινήτρων σε φορολογούμενους κατοίκους αλλοδαπής που επιθυμούν να μεταφέρουν τη φορολογική κατοικία τους στην Ελλάδα και αφετέρου στοχεύουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και στη βελτίωση του οικονομικού κλίματος.

Καθεστώς εναλλακτικής φορολόγησης φυσικών προσώπων σημαντικής οικονομικής επιφάνειας – επενδυτών (non dom)

Η πρώτη πρωτοβουλία ελήφθη με το νόμο 4646/2019. Προβλέπει τη φορολόγηση με έναν σταθερό ετήσιο φόρο (Flat tax) ύψους 100.000 ευρώ των φυσικών προσώπων που θα υποβάλλουν σχετική αίτηση, θα μεταφέρουν τη φορολογική κατοικία τους στην Ελλάδα και θα πραγματοποιήσουν κάποια επένδυση σε ακίνητα ή επιχειρήσεις ή κινητές αξίες ή μετοχές ή μερίδια σε νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες με έδρα την Ελλάδα, ύψους τουλάχιστον 500.000 €. Ο εν λόγω τρόπος φορολόγησης αφορά τα εισοδήματα αλλοδαπής προέλευσης και ο σταθερός αυτός φόρος καταβάλλεται ανεξάρτητα από το ύψος του εισοδήματος που αποκτήθηκε στην αλλοδαπή. Η υπαγωγή στο ευνοϊκό αυτό καθεστώς φορολόγησης διαρκεί 15 έτη.

Καθεστώς εναλλακτικής φορολόγησης συνταξιούχων

Ακολούθησε με το νόμο 4714/2020 η θέσπιση ενός καθεστώτος εναλλακτικής φορολόγησης για τους συνταξιούχους, οι οποίοι μεταφέρουν τη φορολογική κατοικία τους στην Ελλάδα. Με βάση αυτό το καθεστώς, ο συνταξιούχος καταβάλλει κάθε έτος φόρο με σταθερό συντελεστή 7% για το σύνολο του εισοδήματός του που αποκτήθηκε στην αλλοδαπή. Η υπαγωγή στο ευνοϊκό αυτό καθεστώς φορολόγησης διαρκεί 15 έτη.

Καθεστώς εναλλακτικής φορολόγησης εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων

Το τρίτο καθεστώς εισήχθη με το νόμο 4758/2020 και συμπλήρωσε το πλαίσιο των κινήτρων για τα φυσικά πρόσωπα που μεταφέρουν τη φορολογική κατοικία τους στην Ελλάδα. Το καθεστώς αυτό αφορά μισθωτούς ή αυτοαπασχολούμενους, οι οποίοι μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία και δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην Ελλάδα. Οι υπαγόμενοι στο εν λόγω καθεστώς απαλλάσσονται από το φόρο εισοδήματος και την ειδική εισφορά αλληλεγγύης για το 50% του εισοδήματος τους που προκύπτει στην Ελλάδα από μισθωτή εργασία ή από ατομική επιχείρηση, ενώ εξαιρούνται από την εφαρμογή της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης, η οποία προκύπτει βάσει της κατοικίας ή του επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης. Η υπαγωγή στο καθεστώς αυτό έχει διάρκεια 7 έτη.

Family offices

Επίσης, θεσπίστηκαν κίνητρα για τη δημιουργία εταιρειών ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας (Family Offices). Με τα κίνητρα αυτά επιδιώκεται να δημιουργηθεί ένα διαφανές και οριοθετημένο πλαίσιο που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες φυσικών προσώπων με φορολογική κατοικία στην Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη βέλτιστες διεθνείς πρακτικές φορολόγησης, αναφορικά με τη διαχείριση των χρηματικών/επενδυτικών ροών και της οικογενειακής περιουσίας τους. Τα ελληνικά Family Offices θα πρέπει να απασχολούν στην Ελλάδα προσωπικό τουλάχιστον 5 ατόμων εντός 12 μηνών από τη σύστασή τους και εφεξής, ενώ θα πρέπει να πραγματοποιούν στην Ελλάδα δαπάνες λειτουργίας τουλάχιστον 1.000.000 ευρώ ετησίως. Τα ακαθάριστα έσοδα των Family Offices θα προσδιορίζονται με τη μέθοδο κόστους πλέον περιθωρίου κέρδους 7%, ενώ ο φόρος υπολογίζεται επί του εν λόγω περιθωρίου κέρδους με τον συντελεστή που εκάστοτε ισχύει για τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα των νομικών προσώπων.

Κίνητρα για Επενδυτικούς Αγγέλους (Angel Investors)

Τέλος, έχουν προβλεφθεί σημαντικά κίνητρα για την ενίσχυση της καινοτομίας και της νεοφυούς επιχειρηματικότητας. Συγκεκριμένα, με το νόμο 4712/2020 προβλέφθηκε ότι ο επενδυτικός άγγελος, δηλαδή το φυσικό πρόσωπο, φορολογικός κάτοικος Ελλάδας ή εξωτερικού, κάτοχος ελληνικού ΑΦΜ,  ο οποίος εισφέρει χρηματικά κεφάλαια σε νεοφυείς επιχειρήσεις με στόχο την ανάπτυξή τους, μπορεί να εκπέσει από το φορολογητέο εισόδημά του στην Ελλάδα ποσό ίσο με το 50% του ποσού της εισφοράς κεφαλαίου και μέχρι του συνολικού ποσού των 300.000 ευρώ ανά φορολογικό έτος. Η νεοφυής επιχείρηση θα πρέπει να είναι εγγεγραμμένη στο Εθνικό Μητρώο Νεοφυών Επιχειρήσεων – Elevate Greece.

 

Σε σχέση με την εφαρμογή της ανωτέρω νομοθεσίας, η δικηγορική εταιρεία μας έχει ήδη υποστηρίξει με επιτυχία επενδυτές που επιθυμούν να κάνουν χρήση των κινήτρων αυτών. Αυτοί οι επενδυτές ήδη απολαμβάνουν τις ωφέλειες της χαμηλής φορολόγησης που προσφέρει η Ελλάδα. Η δικηγορική εταιρεία μας παρέχει ολοκληρωμένες νομικές υπηρεσίες και εξειδικευμένες συμβουλές στους εντολείς της τόσο σε σχέση με την εφαρμογή της ανωτέρω νομοθεσίας, όσο και σε σχέση με όλα τα ζητήματα φορολογικού ή εταιρικού δικαίου που μπορεί να ανακύψουν, υποστηρίζοντας τους σε όλη τη διαδικασία υλοποίησης της επένδυσής τους από το σχεδιασμό της και τη διενέργεια του νομικού ελέγχου μέχρι τη χρηματοδότηση της και την εκπροσώπησή τους ενώπιον των αρμόδιων αρχών.

Απλούστευση και σημαντική επιτάχυνση των διαδικασιών στην αδειοδότηση έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας φέρνει o νέος νόμος 4685/2020 για το περιβάλλον.

Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην Α΄ Φάση της Διαδικασίας Αδειοδότησης των έργων (αιολικών, φωτοβολταϊκών, υδροηλεκτρικών κλπ) ο νόμος καταργεί την Άδεια Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας και την αντικαθιστά με τη Βεβαίωση Παραγωγού Ηλεκτρικής Ενέργειας από ΑΠΕ, εικοσιπενταετούς διάρκειας με δυνατότητα ανανέωσης, η οποία θα εκδίδεται από το Ηλεκτρονικό Μητρώο Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από ΑΠΕ, το οποίο θα τηρεί ο Φορέας Αδειοδότησης (ΡΑΕ).

Οι ενδιαφερόμενοι θα υποβάλλουν ηλεκτρονικά τις αιτήσεις τους για λήψη Βεβαίωσης Παραγωγού, σε συγκεκριμένους κύκλους υποβολής αιτήσεων (Φεβρουάριος, Ιούνιος, Οκτώβριος), ενώ, εντός συντόμων προθεσμιών, οι αιτήσεις θα δημοσιεύονται στο Ηλεκτρονικό Μητρώο, οι τυχόν αντιρρήσεις θα εξετάζονται και, εντός (20) ημερών, θα χορηγείται Βεβαίωση Παραγωγού, εφόσον πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις.

Εκκρεμείς αιτήσεις για λήψη Άδειας Παραγωγής, που κατατέθηκαν από τον κύκλο υποβολής αιτήσεων Σεπτεμβρίου 2018 και μετέπειτα, πρόκειται να εξετασθούν σύμφωνα με τη νέα διαδικασία που εισάγει ο νόμος 4685/2020.

Νέος Κανονισμός Βεβαιώσεων Παραγωγού Ηλεκτρικής Ενέργειας από ΑΠΕ  πρόκειται να εκδοθεί εντός (3) μηνών από τη θέση σε ισχύ του νέου περιβαλλοντικού νόμου.

Η εταιρεία μας παρακολουθεί στενά τη δυναμική ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Ελλάδα και θα σας κρατά ενήμερους για τις εξελίξεις και τις υποχρεώσεις σας στην ανάπτυξη των έργων σας.